నిజానికి, ఈ పద్యం ముందో ఆ పాట ముందో సరిగ్గా గుర్తు లేదు కానీ,
ఈ పల్లె పిల్ల-పదాలు మాత్రం తెలియకుండానే ..
అవి నాలో ఒక భాగమై పోయాయి.
ఎన్ని మార్లు నాలో నేను వల్లెవేసుకొన్నానో! మననం చేసుకున్నానో !
ఒకానొక రోజున ,
ఎప్పటిలాగానే పల్లెపిల్లలతో కలిసి , కథాకాలక్షేపం చేస్తున్నామా...
పిల్లలు ఒక్కొక్కరు ఒక్కో రూపం దాల్చేసారు.
రామచిలుక,మందారం, మేఘం,కొండ ,సీతాకోక చిలుక ,లడ్డు..అంతే కాదు ఎలుక,పిల్లి, కాకి ,ఏనుగు .. ఆపైన ,మురుగు కాలువ, డప్పు, ముంత, చీపురు... ఇలా ఎవరికి తోచినట్లు వారు.
ఒకబ్బాయి , ఈ నాలుగు ముక్కలు ఒక నలిగిన కాగితం మీద వంకరటింకరగా గబ గబా రాసేసి,
నా చేతిలో కుక్కేసి ... పరిగెత్తి పో యాడు. ఆగమన్నా ఆగకుండా.
ఆ పైన తీరిగ్గా ,అన్నీకాగితాలు తిరగేద్దును కదా..ఇదుగో ఇలా పలకరించాడు . నిదానంగా.నిమ్మళంగా.
నా లో లోకి ఇంకి పోయిన ఆ నాలుగు పదాల వయసు ఏడేళ్ళ పై మాటే! అయితేనేం!ఎప్పటికప్పుడు పచ్చ గానే పలకరిస్తాయి .ఫ్రాస్ట్ గారి పసుపు పచ్చని అడవిలాగా.
అయినా,
I shall be telling this with a sigh అంటూ Frost లాగా తరాల ఒరవడిలో పండిపోయిన మాటలా అవి?
ఒట్టి పసితనపు అమాయకత్వమే కావచ్సుకాక!
అది భిన్నత్వమా? వ్యక్తిత్వమా?జీవన తత్వమా?
తెలియదు కానీ...
మనలో కొందరికైనా ఎప్పుడోఒకప్పుడు ఎందుకో ఒకందుకు అనిపించకపోదు సుమా..!
and I—
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference.
నిజమే.
కొత్తదారి కొత్తపోకడ ...ఏకాకి పయనం ...ఇవన్నీ..చప్పున రవీంద్రుని పదాలను జ్ఞాపకం తేవూ..
"ఏక్లా చలో రే"..అంటూ.
అందుకేనేమో..
ఎప్పుడు ఏకాకితనం తలుపు తట్టినా... Frost తో పాటు రవీంద్రుడు చిన్ని అరుణూ చెట్టాపట్టాలేసుకొని నన్ను పలకరిస్తారు.పలకరిస్తూనే ఉన్నారు!
***
ఇవిగోండి.
వినగల వారికి విన గలిగినంత!
Eklaa chalO re
చదవ గలిగిన వారికి చదవ గలిగినంత.
Ekla_Chalo_Re
వీటితో పాటే ఈ నాలుగు పదాలున్నూ ...!
ఈ పల్లె పిల్ల-పదాలు మాత్రం తెలియకుండానే ..
అవి నాలో ఒక భాగమై పోయాయి.
ఎన్ని మార్లు నాలో నేను వల్లెవేసుకొన్నానో! మననం చేసుకున్నానో !
ఒకానొక రోజున ,
ఎప్పటిలాగానే పల్లెపిల్లలతో కలిసి , కథాకాలక్షేపం చేస్తున్నామా...
పిల్లలు ఒక్కొక్కరు ఒక్కో రూపం దాల్చేసారు.
రామచిలుక,మందారం, మేఘం,కొండ ,సీతాకోక చిలుక ,లడ్డు..అంతే కాదు ఎలుక,పిల్లి, కాకి ,ఏనుగు .. ఆపైన ,మురుగు కాలువ, డప్పు, ముంత, చీపురు... ఇలా ఎవరికి తోచినట్లు వారు.
ఒకబ్బాయి , ఈ నాలుగు ముక్కలు ఒక నలిగిన కాగితం మీద వంకరటింకరగా గబ గబా రాసేసి,
నా చేతిలో కుక్కేసి ... పరిగెత్తి పో యాడు. ఆగమన్నా ఆగకుండా.
ఆ పైన తీరిగ్గా ,అన్నీకాగితాలు తిరగేద్దును కదా..ఇదుగో ఇలా పలకరించాడు . నిదానంగా.నిమ్మళంగా.
నా లో లోకి ఇంకి పోయిన ఆ నాలుగు పదాల వయసు ఏడేళ్ళ పై మాటే! అయితేనేం!ఎప్పటికప్పుడు పచ్చ గానే పలకరిస్తాయి .ఫ్రాస్ట్ గారి పసుపు పచ్చని అడవిలాగా.
అయినా,
I shall be telling this with a sigh అంటూ Frost లాగా తరాల ఒరవడిలో పండిపోయిన మాటలా అవి?
ఒట్టి పసితనపు అమాయకత్వమే కావచ్సుకాక!
అది భిన్నత్వమా? వ్యక్తిత్వమా?జీవన తత్వమా?
తెలియదు కానీ...
మనలో కొందరికైనా ఎప్పుడోఒకప్పుడు ఎందుకో ఒకందుకు అనిపించకపోదు సుమా..!
and I—
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference.
నిజమే.
కొత్తదారి కొత్తపోకడ ...ఏకాకి పయనం ...ఇవన్నీ..చప్పున రవీంద్రుని పదాలను జ్ఞాపకం తేవూ..
"ఏక్లా చలో రే"..అంటూ.
అందుకేనేమో..
ఎప్పుడు ఏకాకితనం తలుపు తట్టినా... Frost తో పాటు రవీంద్రుడు చిన్ని అరుణూ చెట్టాపట్టాలేసుకొని నన్ను పలకరిస్తారు.పలకరిస్తూనే ఉన్నారు!
***
ఇవిగోండి.
వినగల వారికి విన గలిగినంత!
Eklaa chalO re
చదవ గలిగిన వారికి చదవ గలిగినంత.
Ekla_Chalo_Re
వీటితో పాటే ఈ నాలుగు పదాలున్నూ ...!
***
All rights @ writer.
Title,labels, postings and related copyright reserved.
No comments:
Post a Comment